Gen 6 | PesOV | STEP | و واقعشد كهچونآدمیانشروعكردند بهزیاد شدنبر رویزمینو دخترانبرایایشانمتولد گردیدند،

Genesis 6

1 و واقعشد كهچونآدمیانشروعكردند بهزیاد شدنبر رویزمینو دخترانبرایایشانمتولد گردیدند، 2 پسرانخدا دخترانآدمیانرا دیدند كهنیكومنظرند، و از هر كدامكهخواستند، زنانبرایخویشتنمیگرفتند.

3 و خداوند گفت: «روحمندر انساندائماً داورینخواهد كرد، زیرا كهاو نیز بشر است. لیكنایامویصد و بیستسالخواهد بود.»

4 و در آنایاممردانتنومند در زمینبودند. و بعد از هنگامیكهپسرانخدا بهدخترانآدمیاندر آمدند و آنها برایایشاناولاد زاییدند، ایشانجبارانیبودند كهدر زمانسَلَفْ، مرداننامور شدند.

5 و خداوند دید كهشرارتانساندر زمینبسیار است، و هر تصور از خیالهایدلویدائماً محضشرارتاست. 6 و خداوند پشیمانشد كهانسانرا بر زمیـنساختهبود، و در دلخود محزونگشت. 7 و خداوند گفـت: «انسـانرا كهآفریـدهام، از رویزمینمحو سازم، انسانو بهایمو حشراتو پرندگانهوا را، چونكهمتأسفشدماز ساختنایشـان.» 8 اما نـوحدر نظـر خداوند التفـاتیافـت.

9 ایناستپیدایشنوح. نوحمردیعادلبود، و در عصر خود كامل. و نوحبا خدا راهمیرفت. 10 و نوحسهپسر آورد: سامو حامو یافث.

11 و زمیننیز بنظر خدا فاسد گردیدهو زمیناز ظلمپرشدهبود. 12 و خدا زمینرا دید كهاینكفاسد شدهاست، زیرا كهتمامیبشر راهخود را بر زمینفاسد كردهبودند. 13 و خدا بهنوحگفت: «انتهایتمامیبشر بهحضورمرسیدهاست، زیرا كهزمینبسببایشانپر از ظلمشدهاست. و اینكمنایشانرا با زمینهلاكخواهمساخت. 14 پسبرایخود كشتیایاز چوبكوفر بساز، و حُجَراتدر كشتیبنا كنو درونو بیرونشرا بهقیر بیندا.

15 و آنرا بدینتركیببساز كهطولكشتیسیصد ذراعباشد، و عرضشپنجاهذراعو ارتفاعآنسیذراع.

16 و روشنیایبرایكشتیبساز و آنرا بهذراعیاز بالا تمامكن. و درِ كشتیرا در جنبآنبگذار، و طبقاتتحتانیو وسطیو فوقانیبساز. 17 زیرا اینكمنطوفانآبرا بر زمینمیآورمتا هر جسدیرا كهروححیاتدر آنباشد، از زیر آسمانهلاكگردانم. و هر چهبر زمیناست، خواهد مرد. 18 لكنعهد خود را با تو استوار میسازم، و بهكشتیدر خواهیآمد، تو و پسرانتو زوجهاتو ازواجپسرانتبا تو. 19 و از جمیعحیوانات، از هر ذیجسدی، جفتیاز همهبهكشتیدر خواهیآورد، تا با خویشتنزندهنگاهداری، نر و مادهباشند. 20 از پرندگانبهاجناسآنها، و از بهایـمبهاجنـاسآنها، و از همۀ حشـراتزمینبهاجناسآنها، دودو از همهنزد تو آینـد تا زنـدهنگاهداری. 21 و از هـر آذوقهایكهخوردهشـود، بگیر و نـزد خود ذخیـرهنما تا برایتو و آنها خوراكباشد.»

22 پسنوحچنینكرد و بههرچـهخـدا او را امر فرمـود، عملنمـود.